Arşiv - Nisan 2020

Maddi veya manevi yetersizliklerden ötürü kendimizi olduğumuz yere ait hissetmeyebiliriz. Hayalimizde başka yerde, başka insanlarla, belki başka bir işte görebiliriz. Hani “Doğduğun ev kaderindir” bir genellemedir ama haklılık payı çok yüksektir ya, eminim bunun altında ezilenlerimizin sayısı hiç az değil. İster konfor alanından çıkma korkusu deyin, ister baskıdan kurtulamama deyin; bir şekilde o hayale ulaşamıyorsunuz. Diğer yandan, bir kere karşı gelmeye başladınız mı ve başarıyı tattınız mı sizi...

Corona virüsü nedeniyle evdeki ikinci haftamıza giriyoruz. Onur geçen hafta 2 gün evden çalıştı, bundan sonra şirketçe evden çalışmaya devam edecekler. En azından dünyayla temasımız kalmadı, mecbur olanlara kolaylıklar ve sabır diliyorum. Diğer yandan, gündüz uykusunu çoktan bırakan çocukla günde 3 öğün hazırlığı, üç katına çıkan hijyen önlemi nedeniyle sıklaşan çamaşır yıkama ve evi sil süpür telaşı, marketten eve giren her şeyi temizleme takıntısı yıpratıyor. Sosyal medyada evde ne...

İnsanları ve hayatları güzel-çirkin, zayıf-şişman, zengin-fakir, cahil-zeki gibi sınıflandırmayı, kategorilere sokmayı çok severiz. Beni de diğerlerinden en çok ayıran söz “asık suratlı” oldu. İşine gelmeyen herkes sürekli güler yüzlü olmadığım veya gerçek Fatma’yı görmeye çaba sarf etmedikleri için kolayca damgalamayı seçti. Oysa yetiştiğim aile ve çevre içinde bir nevi kendimi koruma kalkanına almış halimdi yıllarca. Karşımdakiler beni, fikrimi, kararlarımı anlamadıkça ve belki de ben...