Pandemi döneminde evlere sığamadık 🤦🏻♀️ Başlarda ekmek-pizza yaparak “Bu dönemi atlatırız” derken sürenin belirsizliği hepimizi maddi manevi çökertti 🤯 “Ah bir yazlığımız olsa, aile büyüklerinin bahçeli evi olsa” diye iç çekenler, yazlığa koşanlara imrendi. Bense “Balkonum olsaydı bari” diyerek 1,5 yılı evde geçirenlerdenim 🙃 Peki, kendi isteği dışında göç etmek zorunda kalan, ne kendi topraklarına sığan ne gittikleri topraklarda kabul edilenler ne yapmalı 🤷🏻♀️...
Rol modeli olmadan büyüyen veya yanlış rol modele sığınan çocuklar, ebeveynden birinin fiziksel yokluğunun acısını diğer ebeveynden çıkaran ergenler, çocukken ebeveyni tarafından sebepsizce terk edilen gençler, anne babalığın ne olduğunu görmeden anne baba olmaya çalışan ama bu arada evlilikte bocalayan insanlar… Her biri onlarca kitaba, filme konu olmuşlar 📚 Zira çoğu evde çocukluktan kalma kalp kırıklıklarıyla saçlarına ak düşmüş mutsuz bireyler var 👵🏼👴🏻 İyi bir eş, iyi bir anne baba...
Saçın boyunu, bluzun dekoltesini, rujun kırmızısını, ayakkabının topuklusunu, kahkahanın sesini, sokakta yürümenin saatini toplayın, bir “Bu oğlan büyüyünce çok canlar yakacak” etmez 👎🏼 Niye? Kadın görünmezdir, görünmemelidir. Sadece fiziksel istismarı düşünmeyin, zihinsel ve duygusal olarak da sürekli baskı altındadır. İster çift üniversite bitirsin ister okuma yazma bilmesin; er geç “Ojen fazla mı vamp olmuş? Gömleğinin rengi çok dikkat çekici! E annesin artık, önceliğin evladın”...
Celil Ediz’i her sabah okula bırakıp gün sonunda okuldan almak bazen yorucu gelirdi. “Büyüse de artık servise binse” diye düşünürken adı batasıca virüs yüzünden ne gidecek okul kaldı ne dışarı adım atacak imkan 🤦🏻♀️ Yeni okula kaydettirirken “Servis kullanacak mısınız?” sorusuna “Hayır hayır ben getirip götüreceğim” diye atladım. Zira temiz hava alma özgürlüğünü, dışarıyla bağ kurma arzusunu, evdekiler haricinde birilerine “Günaydın” deme lüksünü ancak kaybedince...
1 yılı aşkındır hangi aydayız veya hangi gündeyiz, takip edemiyorum 📆 Gönüllü karantinada o kadar rutine girdik ki dün akşam yediğim yemeği ilk seferde hatırlayamıyor veya bulaşık makinesine dikkatlice bakmadan yıkayıp yıkamadığımı anlayamıyorum 🤦🏻♀️ Groundhog Day filmini yaşarcasına her gün aynı güne uyanıyor ama günümüzü daha anlamlı kılacak bir şeyler yapamıyoruz 🤷🏻♀️ Bu çıkmazın içinde ne kadar yaşanır bilmiyorum ama pes etmeye de gönül razı değil 👊🏼...
Göçebe hayat süren atalarımızdan evden dışarı çıkamayacak hayata nasıl geçiş yaptığımızı düşündükçe şaşırıyorum 👀 4 duvarın verdiği güvenin, teknolojinin sağladığı konforun, bir yere ait olma hissinin ve belki de çocuklara bırakacağımız mirasın ev sahibi olmamızdaki rolü büyük 🏡 Corona günlerinde ise dört duvar arasında olmanın yetersizliğini fark edip bahçesi, balkonu, terası olan alanları özledik 🏞 Şu an çoğu aile gibi karavanla gezme arzusu bizde de var 🚍 Peki, ya bu arzu...
Anne babanı mutlu etmeye çalış, onların istediği biri olmaya gayret et ama olama… Gece 10’a kadar çalış ama müdürün yetersiz görsün… Evlen, her iki tarafı da dengede tutmaya çalış ama memnun edeme… Anne ol, anneliğin ve çocuğun insanların elinde oyun hamuru, dilinde sakız olsun 💣 Peki, kimi neden mutlu edeceksin veya buna gerçekten ihtiyacın var mı? 🧐 Kendi başarısızlıklarını üstüne sermeye çalışanlar için mi yaşayacaksın cidden? 🤔 Bunları sorgulayarak 33 senemi temizlemeye başladım;...
Babaannem henüz 7 yaşındayken annesini kaybetmiş. Annesinden geriye yeni doğmuş bir bebek, o bebeğe bakması gereken daha kendi büyümemiş bir çocuk ve anlaşması zor bir baba kalmış 👨👧👧 Hayli çalışması gereken zorlu hayatı olmuş. Sevgi göremediğinden sevgisini de aktaramamış 💔 Çocukluğumda ve gençliğimde bolca vakit geçirdiğim babaannemin yaş aldıkça hatıralarının yavaş yavaş uçtuğuna şahit oldum 🦋 1,5 metre boyuyla kocaman aileye yeten kadın, zihninin ona yaptığı oyunlarla...
Dünyanın dört bir yanından her türlü habere ulaşma kolaylığı bazen o kadar ağır yük oluyor ki bizden önceki nesillerin daha şanslı olduğunu düşünüyorum 💭 Zira daha çok bilmek, görmek, şahit olmak ama elden bir şey gelememesi sinir bozucu 🤦🏻♀️ Konu çocuklarken kendi evladımız ve yakın çevrendekiler haricinde ne kadar etkili olabiliyoruz ki? Kimsenin çocuğuna karışamazsın, polise şikayet etsen yasalar ortada; ceket giyen ceza indirimi alıyor 🤷🏻♀️ Konu istismar olsun...
Kaderi coğrafyaya bağlamaya gerek yok, kadınsanız hemen her toprakta sizi sürprizli (!) engebeler bekliyor 🤸🏻♀️ Baba ocağındaki yeriniz, iş yerindeki pozisyonunuz, nüfus kağıdındaki medeni durumunuz, anne olmanız, anne olmamanız, anne olmayı tercih etmemeniz, çocuğunuzu yetiştirirken para kazanmamanız veya para kazanmak için dışarıda da çalışmanız, öncelikleriniz koca bir engel olabiliyor ⛓ Hele fiziksel veya zihinsel farklılığınız varsa değmeyin milletin keyfine, ötekileştirilmek için...
