Masumiyetimizi sıklıkla kaybedip kötü bir olay duyunca tekrar tek vücut oluyoruz. Lakin yeterli gelmiyor 🤷🏻♀️ Siz deyin dünyanın düzeni böyle, ben diyeyim düzene ayak uyduran bizleriz 🤦🏻♀️ Çocuk istismarları, hayvan katliamları, etnik katliamlar o kadar çok haberlerde/ekranda yer alıyor ki bir süre sonra “normalleşiyor”. Anne baba olarak ne kadar sağlıklı bireyler yetiştirmeye çalışsak da bu düzende evlatlarımızın nasıl/nerede yer alacağını bilemiyoruz 🧐 Ama en azından olumlu fikirlerimizi çevremize yaymak, daha kötü olmasını engellemek de kendi çapımızda yapacaklarımıza bir işarettir 💪🏼 Yoksa duyduğumuz/okuduğumuz her habere “Tüh tüh, vah vah” deyip yemeğimizi yemeye devam edeceğiz. Tıpkı 1994’te Ruanda’da yaşanan etnik katliamda insanların yaptığı gibi; tıpkı Arakan’da, Somali’de, Filistin’de, Gazze’de, Sudan’da yaşananlara bakıp kaldığımız gibi 👁 Ben de hazır hoşgörü ayındayken etnik köken katliamlarına dikkat çekmek için, çok başarılı ve insana kendini sorgulatan Hotel Rwanda’yı paylaşmak istedim 📽
1994’te Ruanda’da yaşanan etnik katliamın anlatıldığı filmde otel yöneticisi Paul, farklı etnik kökenden olan karısını, ailesini ve masum insanları korumak için ciddi bir özveride bulunur 💪🏼 Kaosun ortasında, hem insanları koruyup hem de oteli yönetmek hiç kolay olmayacaktır.
3 Oscar adaylığına sahip filmde, sıkça gözleriniz dolacak; ana karakterin soğukkanlılığı ve çaresizliği karşısında şaşacaksınız 😳 Filmi sadece insanların öldürülmesi olarak düşünmeyin, inanılmaz sade ve etkili bir şekilde tüm süreci farklı bakış açılarıyla ekrana aktarıyor 👍🏼 Farkındalığı artırmak, insanların neler yaşadığını görmek adına izlemek gerek. IMDB 8.1, 121 dakika, türü biyografi-dram-tarihi 🍿 (IMDB en iyi 250 film listesi içinde!)
